- Panope
- 1. Panopē, ēs, f. (Πανόπη = Πανοπεύς), alte Stadt in Phocis am Cephissus, j. Ruinen b. Agio Vlasi (St. Blasius), eine Stunde von Dhavlia (dem alten Daulis), Ov. met. 3, 19. Stat. Theb. 7, 344.————————2. Panopē, ēs, f. u. Panopea, ae, f. (Πανόπη, Πανόπεια), eine Meernymphe, Form -e, Ov. fast. 6, 499. Auct. inc. consol. ad Liv. 435: Form -ea, Verg. Aen. 5, 240 u. 825.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.